امروز سه شنبه تيتر اول روزنامه کيهان به نقل از احمدي نژاد اين جمله بود که حمله به ايران بازي کامپيوتري نيست!
من به عنوان کسي که علاقه بسيار زيادي به جنگ افزارها و هواپيماهاي جنگي دارم و مدام هواپيماها و تسليحات جديد را دنبال مي کنم بايد مسئله اي ناراحت کننده را در اين وبلاگ اعلام کنم و آن هم اينکه متاسفانه کشور ايران بعد از انقلاب هيچگاه نتوانست در صنايع هوايي به گرد پاي غرب و خصوصا آمريکا برسد. به خاطر تحريم هاي وسيعي که از اول انقلاب 57 در صنايع هوايي ايران وجود داشت غرب و کشورهاي توليد کننده تسليحات هوانيروز ديگر به درخواست هاي ايران مبني بر خريد هواپيما و موشک هاي مجهز با تکنولوژي روز اهميتي نداده اند.
طبق آمار غير رسمي متاسفانه در حال حاضر نيروي هوايي ايران مجهز به تعداد کمي هواپيماي جنگي از نوع F4 و تعدادي از هواپيماهاي خريداري شده از عراق (و البته آذرخش) مي باشد.
اين خبر بسيار بدي براي ما ايرانيان است چرا که در حالي دولتمردان ايران آزمايش يک هواپيماي بدون سرنشين که به راحتي يک کبوتر در هوا نابود مي شود و امکانات آن در حد اسباب بازي هاي هوايي مي باشد، را در بوق و کرنا کرده اند و تمام کره زمين را تهديد به نابودي با همين اسباب بازي مي کنند. اين در حاليست که کشورهايي مثل آمريکا نسل جديدي از هواپيماي B2 را آزمايش مي کنند. در توضيح هواپيماي B2 تنها به اين مورد اشاره مي کنم که اين هواپيما در جنگ افغانستان از پايگاه ميسوري آمريکا برمي خواست و در ارتفاع بسيار بالا و بدون اينکه رادارهاي دشمن (البته افغانستان راداري به اون صورت ندارد) قادر به مشاهده يا رديابي آن باشند حجم عظيمي از بمب ها را بر سر مردم بي نواي افغانستان خالي کرده و به پايگاه خود در ميسوري باز مي گشت.
از بحث اصلي دور نشويم:
اينکه احمدي نژاد و البته شريعتمداري گفته اند که حمله به ايران مثل بازي کامپيوتري نيست! بايد گفت که درست است. در بازي کامپيوتري مثل HAWX که شما بايد هواپيماهايي با شکل وتجهيزات واقعي هواپيماهاي آمريکايي را کنترل کنيد رد کردن مرحله ها بسيار سخت و گاهي بسيار زمان بر است و صرفا با فرياد الله اکبر راه به جايي نمي بريد. مشکل بزرگي که در اين بازي وجود دارد اين است که هنگام حمله يا دفاع بسيار محتمل است که توسط هواپيماهاي دشمن که آنها نيز در سطح و يا نزديک به سطح هواپيماهاي آمريکايي است هدف شليک بمب و موشک قرار گرفته و نابود شويد. مطمئنا در کشوري که اقتدار هوايي آن وابسته به هواپيماهاي F4 مي باشد مطمئنا هيچ مشکلي براي هواپيمايي مانند ميگ 29 براي پرواز دلخواه و گشت و گذار و احتمالا زيارت تاسيسات ايران وجود ندارد و از اين بابت با وجود واقعي بودن بسيار بسيار راحت تر از بازي کامپيوتري مي باشد.
اميدوارم سران نظام ايران لااقل اين دم آخري دست از دروغ و دغل بازي بردارند و قبل از اينکه ديرتر شود از کرده پشيمان شده و به راي مردم برگردند که اين تنها راه نجات آنان است. کشوري که بيست سال تمام صنايع نظاميش خواب بوده و دعاي رهبرش (بخوانيد اولتيماتوم) باعث ساخته شدن يک اسباب بازي يک بار مصرف به نام کرار! شده است مسائل بسيار بسيار بيشتري دارد که عمر ته کشيده يک رهبر فرزانه براي حل آنها کافي نيست. چرا که ايران بدون مردمش واقعا خاکي بي ارزش است و پادشاهي به خاک بي ارزش حماقتي بس بزرگ است.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر