گفتاری کوتاه در مورد هزینه های که مردم ایران تاکنون پرداخته اند.
سال گذشته با یکی ازدوستانم برای خرید موبایل به مرکز شهر رفتم. دوستن یک موبایل با قیمت 200 هزار تومن خرید و من برای اینکه هزینه کمتری کرده باشم یک گوشی معمولی با قیمت 130 هزار تومان خریدم. الان یکسال از آن روز می گذره. دوست من هنوز همون گوشی بدون مشکل و موردی رو دست می گیره اما من طی این یکسال با وجود اینکه در نگهداری گوشیم دقت کرده ام بابت اشکال در باطری دو بار و بابت مشکل شارژ گوشی 3 بار، مجموعا حدود 80 هزار تومان هزینه کرده ام.
مقایسه باشما: بعد از یکسال دوست من با هزینه 200 هزار تومان یک گوشی مناسب دستشه و من با وجود هزینه اولیه 150 هزار تومان یک گوشی نامطمئن و نامناسب که برام تا حالا 230 هزار هزینه برداشته دارم.
در تظاهرات سال گذشته با پیشنهاد جنابان موسوی و کروبی و بسیار از بزرگتریها به صورت مسالمت آمیز و به دور از هرگونه برخوردی به اعتراض پرداختیم. کتک ها خوردیم و کشته ها دادیم و حتی 22 خرداد امسال به خاطر احتمال کشتار از جانب حکومت راهپیمایی را لغو کردیم.
مقایسه با شما: اگر تظاهرات را با شدت و صلابت بیشتری دنبال می کردیم و احتمالا با توجه به برخود حکومت به ضد و خورد می کشاندیم چند نفر از ما و دوستانمان کشته می شدند؟ مطمئنا با آن تعداد معترضین موجود در خیابان ها به پیروزی می رسیدیم. اما حالا با وجود گذشته یک سال و نیم و کشته و زندانی و هزینه های بسیار در ابتدای راه هستیم و به این نتیجه رسیده ایم که باید برخود را با برخورد جواب داد.
"در حالیکه از ابتدای امسال تا حالا به خاطر بی کفایتی و بی مسئولیتی مسئولین نظام جمهوری اسلامی بیش از 4000 نفر تنها به خاطر آلودگی هوا جان خود را از دست داده اند. به این آمار اعدام ها و زندانی های فله ای را اضافه کنید"
دوستان: چقدر برای رسیدن به آزادی باید هزینه کرد؟ آیا کافی نیست؟
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر