بعد از 25 بهمن 89 تصمیم گرفتم که تو هیچ تظاهرات سکوتی شرکت نکنم. وقتی دیدم که مسئولان نظام خصوصا شخص خامنه ای در مقابل درخواست ها و تظاهرات های سکوت رفتاری مشابه کدو تنبل از خود نشان می دهند تصمیم گرفتم که تو هیچ تظاهراتی با برچسب سکوت شرکت نکنم و فقط به دنبال راه های بهتری باشم. حتی وقتی که جنبش سبز قرار تظاهرات 25 بهمن را گذاشت با وجود علاقه فراوان به آقایان موسوی و کروبی دلیلی برای حضور نداشتم. اما وقتی نامه فرزندان موسوی و کروبی رو خواندم واقعا لحظه ای فکر کردم که بالاخره باید از یک جایی شروع کرد. ضمن اینکه عاقبت لیبی و سوریه و ... رو هم دیدم و فهمیدم که تظاهرات حتما نباید با خشونت همراه باشد. من می آیم . دوستانم هم می آیند. می آییم که حقمان رو پس بگیریم. باید دوباره شروع کنیم.
اشتراک در:
نظرات پیام (Atom)
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر